In het zware jaar 2022 was de positieve zwangerschapstest een onverwacht geluksmomentje. We waren beiden nog helemaal niet mentaal hersteld van het verlies van ons tweede kindje, maar optimistisch over onze toekomst. Deze keer moest het goedkomen: bevallen op de natuurlijke manier (indien mogelijk), met een fijne verloskundige, van een gezond kindje. De babykamer was al bijna helemaal af.
Gelukkig was het ons gegeven. Deze bevalling ging vlekkeloos en na slechts ongeveer een uur in het ziekenhuis geweest te zijn, was hij geboren. Eindelijk is hij hier, onze lieve kleine Jasper. Omdat alles voorspoedig was gelopen waren we dan ook binnen enkele uren weer thuis. Zo onwerkelijk, maar wat fijn. De kraamweek was begonnen.
De eerste paar nachten waren onvermijdelijk vermoeiend, met onderbroken slaap en nachtelijke voedingen. Maar te midden van de slapeloze nachten was er een overweldigende tederheid in het zien van onze kinderen samen. Onze oudste was heel blij om de baby te verwelkomen. Wel vroeg hij of deze baby deze keer wel langer blijft dan een paar dagen. Bijzonder om te realiseren, dat hij pas 2.5 jaar oud was toen wij afscheid namen van onze tweede, maar dat hij er nog over kan praten en herinneringen over heeft. De eerste twee dagen waren heel fijn en alles leek goed te gaan. Vanaf dag drie leek daar echter verandering in te komen.
Niet zo gek: De kraamtijd is sowieso een bijzondere tijd; en daarnaast hadden we al enkele weken vakantie gehad. Hierdoor was de structuur zoals hij die kende weg – geen kinderopvang, niet een dag per week bij opa en oma, en papa die al 3 weken niet meer naar kantoor gaat. En niet te vergeten: de kraamverzorgster die elke dag komt, de kraamvisite in de avond en mama die in bed ligt met de baby.
Persoonlijk vind ik als vader de kraamweek al ingewikkeld, ook omdat er iemand in mijn huis is die ik niet ken. Daarnaast ben ik gewend om de huishoudelijke taken en de verzorging van je kind(eren) samen te doen. En omdat mama hoofdzakelijk boven zit, lijkt het zelfs alsof je twee aparte levens hebt. Geen wonder dat het ook voor een peuter lastig is om te bevatten!
Lukas vertoonde gedrag dat ik niet ken in deze intensiteit. Driftbuien, schoppen, slaan en schreeuwen om aandacht. Om gek van te worden. Daarnaast is hij, zonder dat hij dat zelf wil of beseft, iets te hardhandig met de baby. Hoort erbij, want hij kan nog niet zo goed zachtjes doen op deze leeftijd. Toch kan ik het me goed voorstellen. Hij vraagt zich misschien wel af: Wanneer doen papa en mama weer normaal? Ben ik nog lief? Willen ze nog spelen met mij?
Op een roze wolk?
De meeste websites over ouderschap brengen de kraamtijd alsof het iets magisch is. Dat kan het echt wel zijn – als je lekker in je bubbel zit, met weinig tegenslagen. Wij hebben dit met Lukas zo ook gedeeltelijk ervaren. Maar eerlijker: soms is het ook gewoon zwaar. De eerste week, waar je om de paar uur de baby moet temperaturen, elke keer wekkers moet zetten in de nacht en een baby die veel en vaak voeding nodig heeft. Misschien gaat het aanhappen minder goed dan gehoopt of heeft de vrouw een zwaar herstel van de bevalling.
Zeker als je al een ouder kind hebt rondlopen, kan het een uitdaging zijn. Eentje die enorm de grenzen opzoekt en kijkt hoe ver hij kan gaan. Tegelijkertijd kan hij heel gezellig zijn: slaapt naast de baby, speelt lekker op zijn kamer en eet goed mee aan tafel.
Liefde
Het jongleren van de aandacht tussen een pasgeborene en een peuter is zeker een uitdaging. Er zijn momenten waarop mijn oudste zich wat buitengesloten voelt, terwijl de baby veel verzorging nodig heeft. Stap voor stap leren we hoe we tijd kunnen verdelen en speciale momenten kunnen creëren voor beide kinderen. En terwijl de dagen voorbij gaan, wennen we langzaam aan de nieuwe balans. Over een aantal maanden zijn we weer gewend aan de nieuwe situatie. In januari gaat Lukas voor het eerst naar school, en is deze balans ongetwijfeld weer even weg. Maar we kijken uit naar alle avonturen die ons te wachten staan en koesteren de kostbare momenten die ons gezin nog sterker maken dan ooit tevoren.